Wim Peters

Wie was Wim Peters, de atleet waar onze atletiekbaan naar vernoemd is:

Wim Peters (Meppel, 5 juli 1903 - Zwolle, 30 maart 1995) was een Nederlandse atleet. Hij was afkomstig uit Zwolle en was in zijn tijd één van de beste hink-stap-springers ter wereld.

In 1923 zag het daar overigens nog niet naar uit. Wim Peters beschouwde zijn eerste optreden als hink-stap-springer in dat jaar zelfs als een grap. Het werd echter direct een, zij het officieus, Nederlands record. Er zouden er in de jaren daarna nog zeven officiële volgen. Met zijn laatste, in 1927 gevestigde record van 15,48 m, bleef hij slechts enkele centimeters verwijderd van het toenmalige wereldrecord. Het zou tot 1963 duren, alvorens deze prestatie als Nederlands record uit de boeken kon worden geschrapt.

Peters deed driemaal mee aan de Olympische Spelen, in 1924, 1928 en 1932. Zijn beste Olympische resultaat was in 1932 een vijfde plaats in Los Angeles met een sprong van 14,93 m, ondanks een knieblessure. Wim Peters hield echter wrange gevoelens over aan zijn Olympische optreden, vier jaar eerder. Hij kwam in Amsterdam als favoriet aan de start en zijn allereerste sprong, ruimschoots over de vijftien meter, leek dat te bevestigen. Zijn prestatie werd echter ongeldig verklaard, omdat hij bij de afzet de balk zou hebben overschreden. Volgens Peters was er van het randje zand direct achter de balk geen zandkorrel van zijn plaats gevallen, maar de jury bleek onvermurwbaar. Een zwaar aangeslagen Wim Peters wist zich vervolgens niet bij de beste zes te plaatsen. Deze teleurstelling zou hem nog lang blijven achtervolgen. Aan de Spelen van Berlijn in 1936 weigerde hij, als principieel anti-nazi, mee te doen.

Andere internationale successen waren er wel. Zo werd hij in totaal zesmaal kampioen bij de officieuze open Engelse A.A.-kampioenschappen. En in 1934 werd hij in Turijn Europees kampioen met een afstand van 14,89 m. In eigen land werd Wim Peters tussen 1924 en 1942 op zijn favoriete onderdeel niet minder dan zestien keer kampioen. Hij presteerde het zelfs om in 1948, als 45-jarige, met een sprong van 13,62 m nog tweede te worden! Overigens is het hink-stap-springen in Nederland nooit erg populair geweest. Velen vonden het een nummer voor mislukte verspringers. De faciliteiten waren in Nederland dan ook navenant. In Terborg sprong Peters een keer over de zandbak heen, die tekort bleek. De sprong werd prompt ongeldig verklaard. Vandaar dat Wim Peters voor wedstrijden vaak het buitenland opzocht.

Tijdens de Duitse bezetting weigerde hij als voorzitter van de atletiekvereniging PEC 1910 twee dochters van NSB'ers het lidmaatschap. Daarop werd hij gearresteerd en opgesloten in kamp Vught. Later werd hij, waarschijnlijk wegens verzetsactiviteiten, nogmaals gearresteerd en zat hij tot de bevrijding in de gevangenis van Almelo.

Wim Peters was lid van verdienste van de KNAU en houder van het Unie-erekruis in goud. Bovendien kreeg hij in 1941 de KNAU-beker uitgereikt. Op bestuurlijk terrein bekleedde hij, naast zijn voorzitterschap van PEC 1910, binnen de KNAU jarenlang tot op hoge leeftijd diverse officiële functies. Hij overleed op 91-jarige leeftijd.

Amsterdam, 2-08-1928, OS.
Nederland schrijft vier springers in op het nummer hinkstapsprong. Niemand haalt de finale.
Wim Peters springt in de eerste serie eerst tweemaal ongeldig en dan 14,55 m., een vierde plaats en geen toegang tot de finale. Een enorme deceptie voor hemzelf en voor het vaderland, er is op een medaille gerekend. Hij wordt zevende in de totaaluitslag.

In dezelfde serie springt Steven van Musscher 13,93 m. en wordt daarmee zevende in deze serie.
In serie twee komt Jan Blankers tot 14,35 m. en Gijs Lamoree springt 14,08 m.

Wim Peters neem deel aan de OS van Parijs 1924 (11e met 13.86 m.), Amsterdam 1928 en Los Angeles 1932 (5e met 14,93 m.). Hij weigert mee te gaan naar Berlijn 1936 vanwege het regime in Duitsland.

 

Wim Peters.
In 1920 stelt Lex Lapere het NR hinkstapspringen op 12,88 m. Dan komt Wim Peters en springt in 1924 14,205 m. en 14,25 m. In 1926 springt hij 14,50 m., in 1927 14,83 m., in 1928 15,105 m. en in 1930 15,26 m.
Omdat de (K)NAU lange tijd geen records erkent die in het buitenland zijn gevestigd, wordt de prestatie van Wim Peters in 1927 in Londen eerst niet erkend.
Pas in de jaren '30 gaat de KNAU overstag en erkent de prestatie in Londen als NR, met als bonus een opronding naar 15,48 m.
Op het gebied van Nederlandse Kampioenschappen is Wim Peters een unicum: hij is NK hinkstapspringen van 1924 t/m 1930 en van 1934 t/m 1942.
In 1948 wordt hij op de NK te Eindhoven nog tweede met 13,62 m. Hij is dan 45 jaar. In 1950 springt hij nog op een wedstrijd in Utrecht.